دهانه آتشفشانی سرس (Ceres) یه همان لکه های روشن مرموز از ترکیبات نمکی ساخته شده است. این فرضیه را ناسا پس از مشاهده و انتشار عکس های جدید ارسالی از این سیاره کوتوله مطرح کرد.

سرس اولین سیاره کوتوله کشف‌شده و بزرگ‌ترین سیارک در کمربند سیارکی و بین مدار مریخ و مشتری است. سرس در ۱ ژانویه ۱۸۰۱ توسط «جوزپه پیاتسی» در پالرمو کشف‌ شد. سرس ابتدا به عنوان یک سیاره در نظر گرفته شد، اما در دهه ۱۸۵۰ زمانی که اشیا دیگری در مدار مشابه کشف شدند به عنوان یک سیارک طبقه‌بندی شد. از سوی دیگر شاهد بودیم که فضاپیمای رباتیک ناسا موسوم به داون در ششم مارس ۲۰۱۵ وارد مدار سرس شد. از آن زمان گرفتن تصاویر با وضوح بالاتر از سرس آغاز گردید.

رمزگشایی دهانه آتشفشانی سرس 

دانشمندان ناسا همچنان درگیر در پروژه فضاپیمای داون هستند و عکس هایی با رزولوشن بالا از سرس دریافت نموده اند. تصاویر یاد شده به دانشمندان ناسا در فهم بهتر مواد سازنده این سیارک کمک خواهد کرد. قبلا و در سال 2015 چند سطح روشن در سرس توسط فضا پیمای داون کشف شده بود و درخشان‌ترین این مجموعه نقاط در دهانه ۸۰ کیلومتری به نام دهانه آتشفشانی اوکاتور سرس قرار دارد.

بعدها تصاویری که از نزدیکتر گرفته شد به دانشمندان کمک کرد تا مشخص کنند نقاط درخشان موادی هستند که نور را شدیداً منعکس می‌کنند. دانشمندان ناسا در ادامه یخ و نمک را به عنوان احتمالات ممکن تشکیل دهنده این نقاط پیشنهاد دادند.

فرضیات متعدد دیگری در خصوص مواد تشکیل دهنده نقاط درخشان مطرح گردید. درخشان ترین این نقاط هم دهانه آتشفشانی اوکاتور Occator Crater بود.  در یکی از تصاویر ارسالی توسط داون، نمایی نزدیکی از دهانه اوکاتور را شاهد هستیم که از زوایای مختلف گرفته شده است. در زمان عکسبرداری از این دهانه، فاصله داون تا سیاره کوتوله سرس 920 مایل بوده است.

با مشاهده این تصاویر دانشمندان ناسا به این نتیجه رسیدند که علت درخشندگی بالای دهانه آتشفشانی سرس موسوم به اوکاتور، به خاطر ترکیبات نمکی موجود در آن است.

دانشمندان ناسا امیدوارند با دریافت تصاویر با وضوح بالاتر، درک بهتری از این سیاره کوتوله داشته باشند.