در طول فازِ استارتاپ، فرایندِ مناسبِ پروژه و جزئیات پراکتیس‌های مورد استفاده‌ی تیم را تعریف و مستند می‌نماییم. در این فاز ابزارهای مورد نیاز، خروجی‌ها و دستاوردهای مطلوب، و ملاحظاتی از این دست را نیز انتخاب می‌کنیم.
در فاز معماری، با انجام فعالیت‌های مختلف، درک مناسبی از نقش‌ها (Roles)، دستاوردها (Artifacts)، فعالیت‌ها (Activities)، و نیز ابزارها (Tools) به‌دست می‌آوریم. بنابراین، اِمکان بهبود فرایند، انجام تنظیم‌های بیشتر و دقیق‌ترِ ابزارها و نیز آماده‌سازی کاملِ محیط تولید فراهم می‌شود.
البته، بازبینی و بهبودِ فرایند توسعه در همه‌ی مراحل طراحی و توسعه‌ی سیستم و سرویس نرم‌افزاری انجام می‌شود. اما، فعالیت‌هایی که در این فاز (یعنی فاز معماری) برای بهبود فرایند و استقرار کاملِ محیطِ توسعه انجام می‌شود، تأثیر بسیار زیادی بر کارایی و بهره‌وری تیم و نیز ارتقای کیفیت فراورده، کم کردن زمان، و نیز صرفه‌جویی در هزینه‌ها دارد.
این بار نیز، همکاری میان مهندس فرایند (خواه فردی از داخل سازمان، یا یک مشاور از بیرون سازمان) با مدیر پروژه و نیز معمارِ سیستم در دستیابی به این هدف، ضروری است.
