آشنایی با برخی امکانات محیط توسعه ی آیدل


آشنایی با برخی امکانات محیط توسعه ی آیدل


در آموزش قبل با محیط توسعه ی IDLE آشنا شدیم. در زیر تصویری از پنجره ی پوسته ی این واسط برنامه نویسی را می بینید:

با کمی دقت در کدهای نوشته شده دراین پنجره، متوجه رنگ های جذاب به کار گرفته شده در آن ها می شویم. جذابیت این امکان بصری زمانی بیش تر می شود که بدانیم IDLE با استفاده از این رنگ ها به برنامه نویسان کمک خواهد کرد تا کدهایی را که می نویسند بهتر بفهمند. در حقیقت هر رنگ نشان دهنده ی یک چیز خاص است.

همان طور که در تصویر واضح است، هم دستوراتی که ما وارد IDLE می کنیم یا در واقع همان سینتکس ها به صورت رنگی هستند و هم از رنگ های خاصی در شِل IDLE استفاده می شود. به صورت پیش فرض رنگ های سینتکسی IDLE برای موارد زیر تنظیم شده اند:
– رنگ قرمز برای مشخص کردن Comment (کامنت ها) استفاده می شود. کامنت ها توضیحاتی هستند که برای مستند سازی و خواناتر شدن برنامه ها در میان کدها نوشته می شوند، اما مفسر آن ها را نادیده می گیرد و اجرا نمی کند. در تصویر بالا عبارت  this is a comment # یک کامنت است که با رنگ قرمز مشخص شده است (در آموزش بعد، در مورد نحوه ی نوشتن کامنت ها و مزایای استفاده از آن ها بیش تر توضیح خواهیم داد.)

– رنگ بنفش برای مشخص کردن بعضی از دستوراتی است که به صورت پیش فرض در ساختار داخلی زبان پایتون برای مفسر تعریف شده اند و ما می توانیم از آن ها در برنامه های خود استفاده کنیم. به این موارد اصطلاحاً Built-in گفته می شود. برای مثال در تصویر بالا دستور ()print را که یک تابع از پیش ساخته شده در زبان پایتون است، با رنگ ازغوانی مشخص شده است (در آموزش های آتی با مفهوم توابع در برنامه نویسی بیشتر آشنا خواهیم شد.)

– رنگ نارنجی برای مشخص کردن Keyword (کیورد) ها یا «کلمات کلیدی» استفاده می شود. کیوردها کلماتی هستند که به صورت پیش فرض برای مفسر پایتون تعریف شده اند و معنای خاصی را به آن می رسانند. برای مثال در تصویر بالا کلمه ی if که با رنگ نارنجی مشخص شده است یک کیورد است.

– رنگ سبز برای مشخص کردن چیزهایی است که بین علامت های نقل قول ‘ ‘، ” “، ”’ ”’، و یا “”” “”” قرار می گیرند که به آن ها String (استرینگ) یا «رشته» گفته می شود (در آموزش های بعد، بیش تر با استرینگ ها و کاربرد آن ها آشنا خواهیم شد.)

– رنگ آبی برای مشخص کردن Definitions یا «تعاریف» استفاده می شود. برای مثال، در تصویر بالا از شناسه ی move به عنوان نامی جهت تعریف یک تابع استفاده کرده ایم که با رنگ آبی مشخص شده است.

به این نکته توجه داشته باشید که در حالت اسکریپتی IDLE هم از همین رنگ ها استفاده می شود. رنگ های پیش فرض شِل IDLE به صورت زیراست که بعد از وارد کردن دستورات مشخص می شوند:
– رنگ قهوه ای برای مشخص کردن خروجی کنسول استفاده می شود. برای مثال در تصویر بالا می بینید که پرامپت (<<<) در همه جا به رنگ قهوه ای است.
– رنگ آبی خروجی یک قطعه کد را مشخص می کند. به طور مثال در تصویر بالا خروجی دستور پرینت عبارت Welcome to SokanAcademy.com است که با رنگ آبی مشخص شده می شود.
– رنگ قرمز برای مشخص کردن خطاها استفاده می شود. در تصویر بالا چون بدون آن که متغیر a را تعریف کنیم از آن در دستور شرطی if استفاده کرده ایم مفسر پایتون اعلام خطا کرده است و این خطا را با رنگ قرمز که نسبت به رنگ کامنت ها ملایم تر است در خروجی مشخص کرده است.
– تمام ورودی های دیگر با رنگ سیاه مشخص می شوند. برای مثال در تصویر بالا تابع ()input متغیری را از کاربر می گیرد و آن را به متغیر name منتسب می کند. با اجرای این دستور، مفسر منتظر ورود داده توسط کاربر می ماند. همان طور که می بینید در این جا کلمه ی Narges وارد شده است که با رنگ سیاه مشخص می شود.

نکته
لازم نیست شما این موارد را حفظ کنید، با این حال آگاهی از این که هر رنگ نشان دهنده ی چه چیزی است به شما کمک خواهد کرد تا خطاهای احتمالی را رفع کنید.

برای تغییر رنگ های پیش فرض از منوی Options گزینه ی Configure IDLE را انتخاب می کنیم و در تب Highlighting می توانیم رنگ ها را به دلخواه تغییر دهیم:

برای تغییر فونت و سایز نیز می توان از تب Fonts/Tabs استفاده کرد:

دیدگاهتان را بنویسید