حداکثر پایداری پایگاه داده اوراکل

مروری بر مفاهیم حداکثر پایداری پایگاه داده اوراکل HA
پایداری چیست؟
در ابتدا باید تعریفی مناسب از پایداری ارائه نمائیم. پایداری به طور معمول به درجه ای از دسترسی به برنامه کاربردی ، خدمات و یا قابلیت های دیگر در زمانی که کاربر به آن احتیاج دارد، اطلاق می‌گردد.

ویژگی‌های اصلی پایداری:
به طور کلی می توان گفت که یک سیستم پایدار و ایمن باید دارای خواص ذیل باشد:
قابل اطمینان: سیستم باید کمترین خطاها را در سخت افزار و نرم افزار داشته باشد ، شامل موارد پایگاه داده، سرویس های برنامه و برنامه های کاربردی.
قابلیت بازیابی: شاید انتخاب های متعددی برای بازیابی از خطاها وجود داشته باشد. اما باید مناسب ترین اقدام برای برطرف کردن نیازهای کسب و کار را در نظر گرفت.
قابلیت تشخیص به موقع خطا: اگر چه سیستم را می توان در صورت وقوع حادثه بازیابی کرد، اما زمان و هزینه بازیابی همواره بیشتر از زمان تشخیص و جلوگیری از خطا خواهد بود، لذا سیستم باید قابلیت تشخیص به موقع مشکلات را جهت انجام تمهیدات لازم ایمنی داشته باشد.
قابلیت عملیات مستمر: عملیات نگهداری و تعمیرات باید به صورتی باشد که باعث ایجاد اختلال در عملکرد و دسترسی کاربران به داده ها نگردد.

اهمیت حداکثر پایداری:
عدم پایداری سیستمها معمولاً صدماتی به سازمان وارد کرده و باعث بروز وقفه در رشد و تعالی سازمان می‌گردد. در واقع می‌توان اینگونه عنوان نمود که بدست آوردن مزیت رقابتی با دسترسی مداوم به داده های حیاتی سازمان امکانپذیر می‌باشد. ضمن اینکه بروز وقفه های بیش از حد باعث از بین رفتن تحمل سازمان و کاربران آنها و بی اعتمادی نسبت به سیستم نیز می‌گردد. این موضوع عموماً ایجاد وقفه در ارائه خدمات به ذینفعان را نیز به همراه دارد که خود باعث تحمیل هزینه های مستقیم و غیر مستقیم به سازمان می گردد. در ادامه مثال هایی از این هزینه ها آورده شده است.
هزینه های مستقیم: از دست دادن بهره وری و درآمد
هزینه های غیر مستقیم: لطمه زدن به روابط با ذینفعان و مشتریان سازمانی، تبلیغات بد و به بروز شکایت از سازمان به سازمان های نظارتی و بالادستی.