ترس از ارز‌های رمزنگاری‌ شده که دولت‌ها با آن مواجه هستند، روز به روز افزایش می‌یابد. برخی از دولت‌ها مانند دولت کره به سرعت اقداماتی را در جهت رفع آن انجام داده‌اند. این در حالی است که خیلی از کشور‌های دیگر بسیار نگران هستند اما به دنبال تصمیم هوشمندانه در این زمینه هستند.

دو دلیل بزرگ وجود دارد که دولت‌ها از بازار ارزهای رمزنگاری شده و صنعت جدید ترس دارند:

۱- اولین دلیل مشکل مالیات است. دولت‌ها از طریق مالیات جمع‌آوری‌شده از درآمد حاصل از شهروندان یا عملیات‌های مالی که در یک کشور انجام می‌شود، بودجه خود را تامین می‌کنند. با توجه به ناشناس بودن بیت‌کوین و دیگر کریپتوکارنسی‌ها، معاملات بسیاری را می‌توان بدون مالیات انجام داد و این یعنی از دست رفتن چندین میلیون دلار از دست دولت.
البته این نکته هم باید در نظر گرفت که امروزه حتی در بازار ارز‌های فیات نیز دولت کنترل کامل مساله را ندارد. مثلا اینکه چگونه یا در کجا نقدینگی جریان دارد و به کدام سمت می‌رود. کارمزد‌هایی که توسط سرویس درآمد داخلی گزارش شده‌ و در گزارش رسمی کشور آمریکا ثبت نشده است، حدود ۵۰۰ میلیارد دلار است. بنابراین، این به این معنی است که بازار فیات منحصرا هم ایمن نیست و تفاوت چندانی با کریپتوکارنسی‌ها ندارد.

۲-دلیل دوم پولشویی است. بسیاری از کشورهایی که نسبت به کریپتو‌ها فوبیا دارند، بخاطر موضوع پولشویی است. از کریپتوکارنسی‌ها می‌توان برای تامین مالی تروریسم که در حال حاضر یک مشکل جهانی است استفاده شود. این به گونه‌ای به دلیل ماهیت ناشناس بودن این ارز‌ها است. تروریست‌ها می‌توانند به راحتی از این طریق به طور ناشناس تامین مالی شوند. اما باز هم در اینجا می‌توان به این نکته اشاره کرد که تروریسم در حال حاضر توسط ارز فیات در حال تامین مالی است. پس می‌توان گفت هر چند که این سیستم نوین می‌تواند تامین مالی فعالیت‌های این گروه‌ها را آسان‌تر کند، اما سیستم‌های سنتی و قدیمی نیز گزینه‌ای برای مبارزه با تروریسم ندارند.

دولت‌ها چه راهکار‌هایی را می‌توانند پیش بگیرند؟

در درجه اول، آن‌ها می‌توانند به روش‌های جایگزین برای مالیات گرفتن فکر کنند. در حال حاضر، دولت‌ها از طریق ابزارهایی مانند مالیات بر درآمد، مالیات هم‌کاری، صادرات و واردات و … مالیات دریافت می‌کنند.
اگر معاملات در بیت‌کوین ناشناس انجام می‌شود، دولت باید از طریق روش‌های جایگزین مانند مالیات بر درآمد، سهم خود را بگیرد. مثلا فقط زمانیکه ارز فیات به ارز‌های رمزنگاری‌ شده تبدیل می‌شود یا… .
در نهایت، برای مبارزه با تامین مالی تروریسم و پولشویی، دولت‌ها می‌توانند این کار را با تحمیل مقررات مانند آنچه کره‌جنوبی به تازگی تصویب کرده‌است انجام دهند که به موجب آن افراد، ملزم به استفاده از هویت‌های واقعی برای فعالیت در صرافی‌های ارز‌های رمزنگاری‌ شده هستند.

با این وجود، همه این‌ها تا حد زیادی مخالف دیدگاه‌های بسیاری از مشتاقان ارز‌های رمزنگاری‌ شده است. کاربران این تکنولوژی معتقدند دولت‌ها باید کاملا ریشه‌کن شوند و بر این باورند که همه باید قادر باشند امور مالی خود را بدون اینکه کنترل کننده‌ی مرکزی، چیزی را به آن‌ها دیکته کند، کنترل کنند.