در سال 2017 از نیمی از مسافران پروازهای هواپیمایی این سوال پرسیده شد که آیا حاضر به سفر با هواپیماهای بدون خلبان هستند یا خبر؟ به نظر شما جواب آنها چه بود؟ اغلب مسافران گفتند که حتی اگر بلیط ارزانتر هم باشد حاضر به پرواز نخواهند بود.
بسیاری از افراد بر این باورند که با وجود خلبان در هواپیما نیازی به هواپیماهای خودران وجود ندارد. اما داستان های زیادی در مورد تخلف و خطاهای متعدد خلبانان در سراسر دنیا وجود دارد. اشتباهاتی چون عدم تعادل خلبان ها، رانت خواری، دعوا و حواس پرتی و … که همه اینها دلیل بر انسان بودن این خلبانان است. اما هوش مصنوعی می تواند این داستان را تغییردهد. چرا که درصد خطای آن بسیار پایین تر از انسان است. مثلا تجهیز هواپیماهای مسافربری با یک سیستم هدایت خودران اغلب قوی تر از تجربه خلبانان عمل می کند.
در حقیقت، بسیاری از هواپیماهای جهان به سیستم Autopilot یا خلبان خودکار مجهز هستند. اینطور که معلوم است در مواقع خطر نرم افزارها با سرعت و دقت بالاتری مشکلات را تشخیص و رفع می کنند. این مورد زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که خلبان دید کافی ندارد و یا موقعیت مکانی را پیدا نمی کند.
هواپیماهای بدون سرنشین یا خودران به اشکال مختلف در حال تکامل و نفوذ به سیستم هوشمند پروازی هستند. از اسباب بازیهای کوچک تا هواپیماهای بالدار موشکی و یا هواپیماهای 7 تنی که قادر به پرواز 34 ساعته هستد همه در حال به روز رسانی با هوش مصنوعی و نرام افزارها هستند.
زمانی که هواپیماهای بدون سرنشین برای اولین بار به جهان معرفی شدند، تنها می توانستند که از راه دور توسط انسان هدایت شوند. اما اکنون، سیستم های جدیدتر هواپیماهای خودران چندان نیاز به پشتیبانی انسان برای هدایت نیستند. این هواپیماها بیشتر نیاز به پهنای باند وسیعی بین خود و مرکز کنترل دارند تا بتوانند به راحتی دستورات را از اپراتور خود دریافت کنند.
هواپیماهای بدون سرنشین در مقیاس کوچک برای سرگرمی هایی چون عکاسی و فیلمبرداری در مسیرهای مشخص شده توسط انسان هدایت می شوند. مراکز تحقیقاتی دانشگاه ها، شرکتهای تجاری و سازمان های نظامی اکنون از این هواپیماها استفاده های گسترده تری می کنند. علاوه بر این هواپیماهای بدون سرنشین قادرند تا مانورهای گسترده تری را با هماهنگی یکدیگر انجام دهند.
از سوی دیگر هواپیماهای خودران و بدون سرنشین نیازبه تجربه خلبانی و پرواز ندارند. در حالی که در هواپیماهای عادی که توسط انسان کنترل می شوند، تجربه پرواز حرف اول را می زند. حتی افراد برای پرواز با هواپیماهای کوچک(چه استفاده شخصی و چه استفاده تجاری) جهت دریافت مجوز پرواز بایستی 40 ساعت پرواز آزمایشی داشته باشد. علاوه بر این خلبانان هواپیماهای تجاری و مسافربری باید هزارساعت پرواز کنند تا مجوز خلبانی دریافت کنند.
به اعتقاد کارشناسان استفاده از سیستم هوش مصنوعی در پرواز علاوه بر ارتقا امنیت پرواز، شرایط روحی همراه با آرامش بیشتری را برای مسافران فراهم می کند.
بر خلاف انسانها، کامپیوترها مجموعه ای از دستورالعمل ها را در خود دارند که هر بار به همان شیوه عمل می کنند. شاید مهمترین مزیت این سیستم ها این باشد که به جای آموزش دادن هزارن نفر از خلبانان با مهارت های جدید، تنها با یک بروزرسانی و دانلود نرم افزار پرواز، کل سیستم پروازی به روز شود.
