آشنایی با دیتا تایپ بولین در زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت

دیتا تایپ Boolean (بولیَن یا منطقی) تنها می تواند دو مقدار داشته باشد: true یا false.

از متغیرهای بولیَن برای ذخیره ی نتایج مقایسه ها و دیگر محاسبات منطقی که در آخر به یک جواب بله/خیر، درست/غلط و … ختم می شوند، استفاده می کنیم. برای آن که بتوانیم مقدار بولیَن یک مقایسه را پیدا کنیم، یا آنکه هر مقدار در جاوا اسکریپت را به داده ی بولیَن تبدیل کنیم، باید از فانکشن ()Boolean استفاده کنیم. برای نمونه:

var isItBigger = Boolean (3 > 20);  alert (isItBigger); //returns false  var areTheyTheSame = Boolean ("tiger" == "Tiger");  alert (areTheyTheSame); //returns false  

در مثال اول، متغیر isItBigger با مقدار بولیَن مقایسه ی بین دو عدد 3 و 20 مقداردهی می شود. در این مقایسه گقته شده که آیا عدد 3 از 20 بزرگتر است؟ سپس جواب این مقایسه به صورت بولیَن درآمده و در متغیر ما ذخیره می شود.

در مثال دوم، دو استرینگ tiger و Tiger (به معنی ببر) با هم مقایسه می شوند و نتیجه ی درستی یا عدم درستی آن، به صورت بولیَن در متغیر areTheyTheSame ذخیره می شود. توجه کنید که برای بیان شرط برابری دو عبارت، از عملگر تخصیص ( = ) استفاده نکردیم، بلکه دو علامت مساوی را پشت سر هم قرار دادیم. همان طور که در گذشته گفته شد، یک مساوی تنها، عملگر تخصیص دهنده بوده و نمی تواند برای برابر بودن دو عبارت به کار گرفته شود. و اما نتیجه استفاده از فانکشن ()Boolean و تبدیل عبارات به نوع داده ی بولیَن، با توجه به نوع عبارت، متفاوت است.

در جاوا اسکریپت، مقادیر زیر همواره دارای مقدار بولیَن false هستند:
– NaN
– undefined یا تعریف نشده
– عدد 0
– عدد منفی صفر یا 0 –
– یک استرینگ خالی به صورت ” “
– کلیدواژه ی false

هر مقداری که از موارد بالا نباشد، همواره بولیَن true را بر می گرداند. مثلاً:
– 86
– “Porsche”
– “34”
– “NaN”

کاربرد اصلی متغیرهای بولیَن، بیشتر در عبارات و کدهای شرطی است. مثلاً، برنامه ی زیر یک متغیر بولیَن ساخته سپس مقدار آن را با استفاده از دستور شرطی if بررسی می کند (در رابطه با دستورات شرطی، در فصول آتی به طور مفصل توضیح خواهیم داد.)

var b = true;  if (b == true) {      alert ("It is true!");  } else {      alert ("It is false!");  }  

توجه داشته باشیم که برای نوشتن مقادیر بولیَن نباید از کوتیشن استفاده کرد چراکه این کلمات، جزو کلمات رزرو شده ی جاوا اسکریپت بوده و نیازی به کوتیشن ندارند. به طور مثال:

var myFriend = true;  var myEnemy = false;  

در صورتی که در اطراف مقادیر بولیَن، کوتیشن بگذاریم -مثلاً “true”- آن وقت جاوا اسکریپت، این مقدار را به عنوان یک استرینگ یا یک متن می شناسد.