روزنامه همشهری: محققان دانشگاه خصوصی تافتس (Tufts) در ایالت ماساچوست با مهندسی ژنتیک سلول‌های گاوی، گوشتی را تولید کرده‌اند که حاوی بتا کاروتن، ماده مغذی گیاهی است که در بدن انسان به ویتامین A تبدیل می‌شود.
محققان پیش‌بینی می‌کنند که گوشت‌های آزمایشگاهی در آینده می‌توانند از نظر تغذیه به‌گونه‌ای طراحی شوند که دارای مجموعه گسترده‌ای از مزایا برای سلامتی باشند. ده‌ها میلیون نفر در سراسر جهان از کمبود ویتامین A رنج می‌برند. کمبود تغذیه‌ای یک مشکل خاص در کودکان محسوب می‌شود، زیرا همه ساله حداکثر نیم میلیون کودک، بینایی خود را به‌دلیل کمبود ویتامین A از دست می‌دهند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی، دانشمندان با افزودن چندین ژن بتاکاروتن، یک نوع برنج را مهندسی ژنتیک کردند. این برنج که با نام «برنج طلایی» شناخته می‌شد، طی ۲ دهه گذشته به موضوعی برای بحث در مورد سلامت مواد غذایی اصلاح شده ژنتیک تبدیل شد. البته تعداد کشور‌هایی که از این نوع برنج استفاده می‌کنند، زیاد نیست.
محققان دانشگاه تافتس تصمیم گرفتند تا بررسی کنند که آیا می‌توان به همان روش برنج طلایی، گوشت مصنوعی با ارزش غذایی بالا در آزمایشگاه تولید کرد. البته مشکل اینجا بود که گاو‌ها هیچ‌یک از ژن‌های تولید بتا کاروتن را ندارند. به همین منظور، محققان سلول‌های عضلانی گاو را برای تولید این ژن‌ها و سایر عناصر غذایی گیاهی مهندسی کردند.
دانشمندان و استارتاپ‌ها ممکن است به یخچال‌های فروشگاه‌ها نزدیک شده باشند، با این حال، باید اذعان کرد که بیشتر تمرکز تحقیقات در این زمینه، به تولید و بررسی روش‌های کشت محصولات رایج مانند استیک گوشت گاو و مرغ سوخاری معطوف شده است.
از بزرگ‌ترین آزمایشگاه‌های استارتاپی جهان در زمینه تولید گوشت مصنوعی که به آن «گوشت تمیز» نیز گفته می‌شود، می‌توان به Finless Foods در سانفرانسیسکو، Higher Steaks در لندن و IntegriCulture در توکیو اشاره کرد؛ استارتاپ‌هایی که تلاش‌شان بر فرستادن گوشت‌های مصنوعی به بازار در سال ۲۰۲۱ متمرکز شده است.
در این میان، استارتاپ ژاپنی توانسته از دولت این کشور سرمایه‌ای بالغ بر ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار به‌عنوان سرمایه‌گذاری مرحله اولیه دریافت کند. این موضوع اهمیت تولید گوشت‌های مصنوعی را در دنیایی که پیش‌بینی می‌شود، در آینده‌ای نزدیک با کمبود مواد غذایی روبه‌رو خواهد شد به‌خوبی نشان می‌دهد. در این میان باید گفت که تحقیقات جدید به سادگی یک مفهوم مهم را به اثبات می‌رساند. این مطالعات نشان می‌دهد که چگونه می‌توان مهندسی غذایی را به‌طور مؤثر روی گوشت‌های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار داد. این مطالعه مشخص کرد که مجموعه گسترده‌ای از برنامه‌های کاربردی در مورد این نوع مواد افزودنی برای گوشت‌های آزمایشگاهی وجود دارد. نه‌تنها افزودن مواد مغذی امکان‌پذیر است، بلکه می‌توان غذا‌های درمانی تولید کرد؛ یعنی گوشتی را در آزمایشگاه کشت کرد که دارای دارو‌ها یا ترکیباتی است که می‌تواند جذب دارو را افزایش دهد.
پژوهش جدید همچنین به این موضوع اشاره می‌کند که گوشت آزمایشگاهی احتمالا سرطان‌زایی کمتری در مقایسه با گوشت معمولی دارد. دانشمندان تا عرضه تجاری چنین گوشت‌هایی مسیر طولانی در پیش دارند و علاوه بر پذیرش عمومی و همچنین کسب تاییدیه، تولید مقرون به صرفه آن‌ها نیز یک چالش بزرگ است.
