سه سال پیش همه گمان می‌کردند دیگر  تلسکوپ کپلر از کار افتاده است. اما این تلسکوپ که در سال 2015 موفق شد بیش از 100 سیاره جدید را شناسایی کند، نشان می‌دهد هنوز سالم و پویا است.در ماه آوریل، تلسکوپ کپلر نگرانی‌هایی را به وجود آورد، و یکی از چهار چرخ واکنشی‌اش دچار حادثه شد. در سال 2013 دومین چرخ‌های آن خراب شد، به نظر می‌رسید دیگر امیدی برای بازگشت به شرایط عملیاتی خود نبود.

 موفقیت‌های تلسکوپ فضایی کپلر بیشتر به سال 2009 بر می‌گردد که برای اکتشافات فراخورشیدی دوردست طراحی شده بود. تلسکوپ کپلر پس از بازگشت به شرایط عملیاتی ماموریت خود، بعد از حادثه‌ی سال 2013، اکنون این تلسکوپ موفق شده چهار فراسیاره‌ی جدید را، در حول یک ستاره کشف کند. احتمالا از بین این چهار سیاره، دو تا از آنها می‌توانند شرایطی را برای رشد ارگانیسم‌های زنده، فراهم آورند.

این چهار سیاره همگی بین 20 تا 50 درصد از زمین عریض‌تر هستند. به همین دلیل این سیاره‌ها به احتمال زیاد صخره‌ای بوده و حول یک ستاره کوتوله سرخ با نام k2-72 در حال گردش‌اند. این کوتوله 181 سال نوری با زمین فاصله دارد و در صورت فلکی دلو (Aquaris) قرار گرفته است.

این دو فراسیاره که K2-72c و K2-72e نام گرفته‌اند، در مدار «زیست پذیر» از خورشیدشان می‌چرخند، یعنی فاصله آنها از ستاره فوق درست به اندازه‌ای است که در حالت طبیعی آب می‌تواند به صورت مایع در سطح آنها تشکیل شود.

به همین منظور رئیس مطالعات K2 «ایان کراسفیلد» عملیات فوق را در وبلاگ ناسا به این صورت تشبیه می‌کند:

ستاره‌های درخشان و نزدیک‌تر که در مدار خود سیاره‌های مختلفی دارند، مختص ماموریت k2 است. اما این به معنی نیست که مطالعه‌ی جمعیت شناسی و کلی انجام نمی‌گیرد. این امکان وجود دارد که بتوان تعداد ستاره‌های سرخ و قرمز را تا 20 برابر افزایش داد. در نتیجه تعداد سیاره‌هایی که قابل زیست‌اند، برای تحقیقات بیشتر، انتخاب و اضافه خواهند شد.

به علت کوتوله بودن ستاره‌ی K2-72، منطقه‌ی قابل حیات آن بسیار نزدیک به آن قرار دارد. K2-72c برای اینکه بتواند یک دور کامل به دور ستاره‌ی خود بچرخد، باید فاصله‌ای 15 روز زمین را طی کند، و تقریبا ۱۰ درصد از زمین گرم‌تر است. یک سال K2-72e هم ۲۴ روز زمین بوده و ۶ درصد خنک‌تر از زمین می‌باشد.