انتشار خبری مبنی بر توقف کوچک شدن ترانزیستورها ظرف پنج سال آینده بدون تردید اگر به معنای مرگ قانون مور (Moores’s law) نباشد، آن را در معرض تهدید قرار می‌دهد.

بدون در نظر گرفتن این که قانون مور برای همیشه درست باقی بماند یا نماند، اما یک چیز واضح است، در صنعت نیمه رسانا همواره یک روند ثابت وجود داشته است و آن روند ثابت ، تلاش سازنده‌های چیپ برای پیدا کردن راهی برای کوچک کردن ترانزیستور و ساخت چیپ‌هایی قدرتمند البته بدون افزایش دادن اندازه و یا حتی افزایش مصرف انرژی بوده‌است؛ اما با توجه به نقشه‌‌ی ‌راه ارائه شده توسط صنعت نیمه‌رسانا (که شامل شرکت‌هایی چون اینتل و IBM نیز می‌شود) باید انتظار توقف کوچک شدن ترانزیستورها را داشت و ممکن است این روند ثابت دیگر از بین برود. اگر بخواهیم ساده‌تر به قضیه نگاه کنیم، تولید ترانزیستور‌های کوچک‌تر مقرون به صرفه نخواهد بود و شاید در عوض بهتر است که تمرکز خود را روی تولید چیپ‌های سه بعدی بگذارند که امکان ساخت بهینه‌ی چیپ‌ها را به شکل بهتر برایشان فراهم می‌آورد.

توقف کوچک شدن ترانزیستورها دیر یا زود عملی خواهد شد

برای اثبات این گفته‌ها شواهدی قابل قبولی نیز وجود دارد به عنوان نمونه ادامه‌ی روند کوچک کردن ترانزیستور و البته پیروی از دو اصل گفته شده در بالا یعنی بدون افزایش دادن اندازه و یا حتی افزایش مصرف انرژی، سبب شده که تعداد شرکت‌های رقابت کننده در این عرصه روز به روز کمتر گردد و امروزه تنها اینتل، GlobalFoundrie (واحد تولیدی سابق شرکت AMD)، سامسونگ و TSMC باقی مانده‌اند و هیچ تضمینی برای بقای بیشتر هر یک از آنها در این لیست در آینده وجود ندارد. سرعت پایین شرکتی چون اینتل برای تولید ترانزیستور در سال‌های اخیر نیز خود شاهدی دیگر برای درک دشواری این کار است.

همه‌ی این‌ها البته به معنای پایان قانون مور ظرف پنج آینده نخواهد بود و استفاده از چیپ سه بعدی و ترفندهای دیگر همچنان می‌توانند باعث دوبرابر شدن پیچیدگی چیپ‌ها شوند. ضمن این که این پیش‌بینی‌ها تنها نقشه راهی بیش نیستند و هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت که به وقوع بپیوندند و کافی است تنها به یاد بیاوریم که چند بار کارشناسان پایان طراحی چیپ‌ها را پیش‌بینی کردند. مهم‌ترین دغدغه اما این است که غول‌های صنعت نیمه هادی برای تحقق این روند همه‌ی اصول را زیر پا نگذارند.