میگوی مانتیس یک هیولای کوچک از رده سخت پوستان است که به طور میانگین تا ۳۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. این جاندار بمانند دیگر مانتیس ها، مهارت عجیبی در زدن مشت دارد. قدرت مشت این موجود برای دانشمندان به صورت یک راز باقی مانده بود، تا این‌که در نهایت علم پرده از راز قدرت میگوی مانتیس در مشت زنی برداشت.

میگوی مانتیس یا Stomatopoda بسیار مهاجم است و برای شکار از چنگال‌های بزرگ و قدرتمند خود استفاده می‌کند. این جاندار به طور کلی در اقیانوسها زندگی می‌کنند و هر چند از لحاظ زیستی بسیار متنوع هستند، اما همه آنها در یک وجه مشترک‌اند: آنها با پرتاب کردن چنگال‌های خود ضربه می‌زنند و با این شیوه بدن طعمه را خرد می‌کنند، ضرباتی که به لحاظ سرعت و قدرت در نوع خود بی‌نظیر هستند.

میگوی مانتیس در واقع محمد علی کلی دنیای بوکسورهای حرفه‌ای جانداران است. این جانور دارای استعداد و قدرت عجیبی در وارد کردن ضربات هولناک مشت بر روی طعمه خود است. قدرتی که برای دهه‌های متمادی به صورت یک راز باقی مانده بود، اما به نظر می‌رسد پژوهشگران با تحقیقات اخیر خود توانسته باشند راز قدرت میگوی مانتیس را فاش سازند.

انرژی الکتریکی و راز مشت میگوی مانتیس

منشا قدرت مشت های میگوی مانتیس را باید در شکل زین‌مانندِ عضو ضربه‌زننده‌ی این جاندار جستجو کرد. طبیعت طراحی خاصی برای این عضو زین‌مانند در نظر گرفته است، این عضو که تا حدودی به شکل یک کمان کوچک و خمیده است، به مانند یک فنر عمل می‌کند که می‌تواند انرژی الکتریکی را در خود ذخیره کرده و سپس رها سازد. فرایندی که به میگوی مانتیس این امکان را می‌دهد تا یکی از مرگ‌بار‌ترین ضربات مشت در دنیای جانواران را به نمایش بگذارد.

عضو زین‌مانند میگوی مانتیس تنها از یک ماده ساخته نشده است. اگر این عضو فقط از یک ماده همگن ساخته می‌شد، بسیار شکننده می‌بود و به سرعت خرد می‌شد، لذا این عضو در مرکز توجه و پژوهش قرار گرفت.

پژوهشگران با استفاده از تکنیکی موسوم به نانوایندنتیشن به تحقیق در خصوص میزان استحکام مواد سازنده این عضو پرداختند و در نهایت دریافتند که این عضو از دو ماده ساخته شده است. یکی سرامیک زیستی یا بیوسرامیک شکننده که لایه رویی را شکل می‌داد و دوم لایه زیرین که شامل مواد بیوپلیمری با تراکم بالا بود، ماده‌ای که به‌شدت محکم است و در زمان کشیدگی استحکام بالایی از خود نشان می‌دهد.

وقتیکه میگوی مانتیس آماده زدن ضربه می‌شود، لایه بالایی فشرده می‌شود و بر این اساس می‌تواند انرژی بالایی را در خود متراکم و ذخیره سازد و از سوی دیگر لایه زیرین منبسط می‌شود.

مطالعه و تحقیق در خصوص میگوی مانتیس ادامه دارد. در مرکز این تحقیقات توجه دانشمندان بیشتر از هر چیز معطوف به مکانیزم‌های منحصر‌به‌فرد این جاندار در زدن ضربه است. تیمی از پژوهشگران در حال کار بر روی فنرهایی هستند که با استفاده از فناوری سه بعدی ساخته می‌شوند؛ این فنرها با الهام از ساختار زین‌مانند موجود در دست‌های میگوی مانتیس ساخته می‌شوند و به‌زودی در میکروباتیک مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

میگوی مانتیس نیز مانند محمد علی کلی متکی بر سرعت شگفت‌انگیز خود در زمان ضربه زدن است. برخلاف کلی، این جانور دارای ماهیچه‌های قدرتمند نیست بلکه قدرت خود را از طراحی منحصر‌به‌فردی می‌گیرد که طبیعت و تکامل آن را در اختیار این جاندار قرار داده است.