لیزر غول آسای ناسا که در آسمان قرار دارد، به یقین در ارتقا شناخت انسان از وضعیت اقیانوسها تاثیر‌گذار بوده و خواهد بود. این لیزر عظیم که Cloud-Aerosol Lidar with Orthogonal Polarization نام دارد و به اختصار کالیوپ (CALIOP) گفته می‌شود، بر روی ماهواره موسوم به کالیپسو(CALIPSO)  متعلق به سازمان فضایی آمریکا قرار دارد.

ماهواره کالیپسو در حدود یک دهه پیش و در سال 2006 به فضا پرتاب شد. لیزر کالیوپ سوار شده بر روی آن از حدود 9 سال پیش به دانشمندان این امکان را داد تا نظاره گر چرخه زندگی پلانکتونها در مناطق قطبی باشند.

لیزر غول آسای ناسا و فهم چرخه های پلانکتونی

پلانکتون‌ها جاندارانی هستند که به شکل توده‌ای و در قسمت‌های فوقانی اقیانوس زندگی می‌کنند. گویا کالیوپ معادلات مربوط به مطالعات اقیانوسی را برای همیشه تغییر داده است زیرا هم‌اکنون پژوهشگران قادر به مطالعه دقیق اکوسیستم‌های اقیانوسی و چرخه‌های پلانکتونی هستند. این امکان قبلا برای آنها فراهم نبود.

فناوری‌های قبلی که ناسا از آنها استفاده می‌کرد، نیازمند نور خورشید بودند و تنها با استفاده از این نور می‌شد پلانکتون‌ها را رصد کرد. اما لیزر جدید نیازی به نور خورشید و هیچ منبع نوری دیگری برای نظارت بر پلانکتون‌ها ندارد.

کالیوپ در هر زمان از شب یا روز و در شرایط مختلف جوی قادر به جمع آوری اطلاعات است. اطلاعات دریافتی از این لیزر، دانشمندان ناسا را به کشفیات جدید رهنمون کرده است.

آنها دریافتند که کوچک‌ترین تغییرات محیطی در شبکه غذایی قطب به طرز چشمگیری چرخه زندگی فیتوپلانکتون‌ها را متاثر می ‌کند. این کشف به انسان کمک می‌کند تا فهم بهتری از تعامل شرایط جوی زمین با اکوسیستم‌های اقیانوسی داشته باشد.

برای دانشمندان شناخت عامل نوسانات فیتوپلانکتونی بسیار مهم است؛ اینکه چرا در این چرخه شاهد افزایش ناگهانی و یا کاهش چشمگیر فیتو پلانکتونها هستیم. فهم الگوی این چرخه‌ها می‌تواند منجر به پیش‌بینی‌های دقیق از سیکل‌های آینده شود و لذا پژوهشگران را قادر می‌سازد تا برآوردهای دقیقی از تغییرات آینده داشته باشند.

ناسا قصد دارد فناوری‌های این حوزه را ارتقا دهد تا دانشمندان را قادر سازد نگاه دقیق‌تری به اقیانوس و تنوع توزیع پلانکتون‌ها داشته باشند. داشتن چنین اطلاعاتی برای فهم چرخه‌های کربنی اقیانوسی و کنترل اکوسیستم های اقیانوسی در سطح جهانی مهم است.