پس از عقد قرارداد ایران با کمپانی رنو برای وارد کردن خودروی ال 90 گمان می‌شد که این توافق راه ورود ایران به بازار جهانی را باز کند و ایران به یک کشور خودروساز تبدیل شود اما همه چیز آن‌طور که باید پیش نرفت و ابن قرارداد کمکی به صنعت خودروسازی ایران نکرد.

15 سال پیش قراردادی میان ایران و کمپانی رنو منعقد شد. در آن زمان مسئولان خودروسازی کشورمان با هدف‌های بزرگ‌تری پای میز مذاکره نشسته بودند اما ورود خودروی ال 90 تنها حاصل این قرارداد بود. خودرویی که 10 سال از تولیدش می‌گذشت و علاوه بر ایران به کشورهای دیگری مانند برزیل، کلمبیا، مراکش، رومانی و روسیه نیز صادر می‌شد اما هیچ‌وقت استقبالی از آن نشد و فقط در ایران شاهد تقاضای ال 90 بودیم.

در بهار سال 1382 آقایان قلعه بانی، منطقی و ویسه، مدیرعاملان وقت سایپا، ایران خودرو و ایدرو (سازمان گسترش و نوسازی صنایع) پس از سفرهای چندباره به فرانسه و همین‌طور حضور مسئولان رنو در تهران، قراردادی جهت آوردن خط تولید خودروهای رنو به ایران را منعقد کردند.

پس از این اتفاق اعضای کمیسیون صنایع مجلس هفتم به وزارت صنایع وقت تذکر دادند و توقف این پروژه را خواستار شدند. حمیدرضا کاتوزیان نماینده مردم تهران در مجلس هفتم یکی از کسانی بود که از این قرارداد ترکمانچای صنعت خودروسازی انتقاد کرده بود چرا که وی سابقه حضور در خودروسازی را داشت و عاقبت این قرارداد را می‌دانست. در نهایت با رایزنی‌های انجام شده توسط مسئولان خودروسازی، معترضان نیز راضی شدند.

در پاییز 82 گروهی از خبرنگاران از خط تولید رنو در فرانسه بازدید کردند اما آنچه که به نمایش گذاشته شد خط تولید خودروهای روز رنو بود نه خودرویی که 10 سال از تولید آن می‌گذشت.

رنو به تعهدات خود عمل نکرد

قرار بود این توافق یک سرمایه گذاری مشترک باشد و کسانی که پای امضای این قراردادها نشستند امیدوار بودند که به این شکل ایران بتواند محصولات و خودروهای خود را به کشورهای دیگر صادر کند. پس از تغییر دولت مسئولان امضا کننده نیز تغییر کردند و رنو نیز از فرصت استفاده کرد و به عرضه خودروی ال 90 در ایران ادامه داد اما به تعهدات خود در قبال ایران عمل نکرد و به این ترتیب خودروسازان ما برای چند سال با تولید تندر 90 درجا زدند.

تحریم‌ها هم چیزی بودند که خودروسازان خارجی از آن استفاده لازم را بردند. پژو یکی از این کمپانی‌ها بود که پس از تحریم، ایران خودرو را تحت فشار قرار داد اما با این حال به هیچ وجه حاضر نبود بازار 25 ساله خود در ایران را از دست بدهد. رنو نیز با وجود تحریم‌ها علیه ایران روزانه 300 دستگاه تندر 90 تولید می‌کرد.

اکنون در خبرها آمده است که رنو با وجود اینکه به تعهدات خود در قرارداد منعقد شده عمل نکرده بود قصد دارد با دو خودروی ساندرا و کوئید بار دیگر بازار ایران را در دست خود بگیرد. این اتفاقات کمکی به صنعت خودروسازی در ایران نمی‌کند بلکه تنها خودروسازان ایرانی را به مونتاژکاران حرفه‌ای تبدیل کرده است.