محققان در آمریکا از پشه‌های اصلاح شده ژنتیکی برای مقابله با انتشار ویروس زیکا استفاده می‌کنند. ویروس زیکا نوعی بیماری ویژه مناطق استوایی است که به واسطه پشه‌ها از انسانی به انسان دیگر انتقال می‌یابند و باعث ایجاد نقایص مادرزادی و حتی مرگ در نوزادان می‌شود. 

انتشار ویروس زیکا در بخش‌هایی از فلوریدای آمریکا نگرانی‌های زیادی را به همراه داشته است زیرا کارشناسان اعلام کرده‌اند که انتشار این ویروس منشا محلی داشته و اساسا ارتباطی با محل اصلی شیوع آن یعنی ریودوژانیرو در برزیل ندارد. حالا گروهی از محققان در این کشور استراتژی نوینی را برای مقابله با این ویروس در نظر گرفته‌اند که طی آن از پشه‌های دستکاری شده ژنتیکی زیکا برای مقابله با ویروس زیکا استفاده خواهد شد.

یکا، دنگ و چیکونگونیا همگی از جمله مواردی هستند که به واسطه نوعی پشه به نام آیدیس شیوع می‌یابند. بنابر دلایلی که برای محققان نامعلوم است، این پشه‌ها نقشی قابل توجه در انتقال بیماری‌های یاد شده به مناطق جدید دارند و جمعیت‌های تازه‌ای را تحت تاثیر قرار می‌دهند که هنوز آنتی بادی لازم برای مبارزه با این ویروس‌ها را در بدن خود ندارند.

با رهاسازی همه‌ی پشه‌های GMO در طبیعت، آنها خواهند توانست با ماده‌هایی که GMO نیستند جفت‌گیری کرده و بدین ترتیب نسل پشه‌های جدید عمر زیادی نخواهند داشت و زود از بین خواهند رفت، که باعث می‌شود از جمعیت حشرات ناقل زیکا کم شود. این آزمایش به مدت ۶ تا ۲۲ ماه پیش می‌رود تا مشخص شود می‌تواند از تعداد جمعیت پشه‌ها کم کند یا خیر. با این حال هنوز تعداد پشه‌های رها شده مشخص نیست اما احتمالا تعداد آن‌ها بین ۲۰ تا ۱۰۰ پشه به ازای هر ساکن جزیره است.

 مجوز FDA هم بر اساس نتایج یک مطالعه در آکسفورد صادر شده که نشان می‌دهد این پشه‌های دستکاری شده تاثیر مهم و چشم‌گیری بر محیط زیست نداشته و از طبعات منفی خبری نیست. با این حال تا نقش این پشه‌ها در محیط‌ زیست و اکوسیستم به درستی شناخته نشود نمی‌توان با اطمینان از بی‌تاثیر بودن کاهش جمعیت آن‌ها یا رها سازی این تعداد پشه دستکاری شده به طبیعت، سخن گفت.