احتمال می‌رود که کاوشگر وویجر 2 (Voyager 2) در حال نزدیک شدن به فضای میان ستاره ای و پیوستن به برادر خود باشد. شواهد به دست آمده، دقیقا با آنچه که چند سال قبل بر کاوشگر وویجر 1 گذشته بود مطابقت دارد.

در بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد که از اواخر آگوست گذشته، شدت پرتوهای کیهانی مورد اصابت به این فضاپیما، 5 درصد افزایش یافته که این می‌تواند نشانه‌ای از نزدیک شدن آن به مرز هلیوسفر (پهنه‌ای حباب مانند که بادهای خورشیدی را دربرگرفته است) و ورود به فضای میان ستاره ای باشد. این احتمال هنگامی قوت می‌گیرد که بدانیم سال 2012 وویجر 1 نیز، همین افزایش شدت پرتو را از خود نشان داده بود.

البته دست‌اندرکاران ماموریت وویجر 2 اعلام کرده‌اند از آنجایی که هم مکان فعلی و هم خط سیر این کاوشگر با وویجر 1 تفاوت دارد؛ خارج شدن آن از فضای میان ستاره ای لزوما در بازه زمانی یکسانی رخ نخواهد داد. کرانه‌های هلیوسفر منطبق با هر چرخه 11 ساله‌‌ی خورشید، دستخوش تغییراتی می‌شوند و همین امر می‌تواند سبب شود که پروسه‌ی خروج وویجر 2 از سامانه خورشیدی، ماه‌های بیشتری به درازا بکشد.

به هر حال وقوع چنین سناریویی، نقطه عطف دیگری در تاریخ اکتشافات فضایی خواهد بود؛ چرا که در این صورت، وویجر 2 دومین سازه‌ی دست بشر لقب می‌گیرد که وارد فضای میان ستاره ای شده است. با در نظر گرفتن این حقیقت که احتمال انجام ماموریت‌های فضایی آتی در ورای منظومه شمسی به آینده‌ای دور موکول خواهد شد، شاید بسیاری از ما دیگر فرصت آشنایی با فضاپیمایی را که به ناحیه میان ستاره ای و عمق کیهان وارد می‌شود، پیدا نکنیم.